KORKMA BEN VARIM | MURAT MENTEŞ

"Öldürdüğüm insanlarla iyi arkadaş olacağımızı düşünmüşümdür hep."

Dublörün Dilemması'nın yazarından komik, hızlı, şoke edici bir roman daha.Gönül İşleri Bakanlığı'nda basın müşaviri dövüş ustası Fu. Başkalarının intikamını alarak hayatını kazanan Gıcırbey. Tarih öğretmeni dilber Şebnem Şibumi.Padişah yorganları satıcısı Enver Paşa.Dul gangster Hayati Tehlike.Mr. Spock, Abdülcabbar, Ruhiye Hanım, papağan Huduni, cin Jajha, Atom Bombacıyan, Uçan Kız, Abidin Dandini, Leyla Kalahari ve diğerleri...Korkma Ben Varım'ın her sayfası sürprizlerle dolu.Aşk, dostluk, intikam, yalnızlık ve şiddetin ustaca harmanlandığı roman, olağanüstü bir enerji saçıyor.

"Bu kitap karnaval sırasında başgösteren bir bombardımana benziyor."

°°°°°°°°°°°°

Merhaba efendim. Nasılsınız bugün? Uzun bir aradan sonra bir kitap yorumuyla sizlerleyim. Hem okumayı, hem yazmayı çok özlemişim. Spoiler vermeden nasıl bir yorum yazabilirim bilemiyorum ama. 

Öncelikle Murat Menteş ve ekolünü seviyorum açıkçası. Hem yormadan, kolay okunuyor. Hemde çerez kitaplara nispeten insana katıyor. 

Murat Menteş okuyanlar bilir kahramanların isimleri hep ilginç isimler olur. Ki bunu editörü olduğu kitaplarda bile görüyoruz - örneğin Murat Uyurkulak'ın Merhume kitabında bu etkiyi görüyoruz. Ki ikisi aynı ekolden- 

Bu kitabında da ilginç isimler, topluma ve sisteme dokundurmalar ve tesadüflerle örülü komik bir öykü okuyoruz.  

Kitabın geçtiği ülkede Gönül İşleri Bakanlığı  var. Ve aşkkart diye bir hizmet sunuyorlar. Kanaat önderleri, dedeler  dervişler vb kişilerden oluşan bir heyet var ve onlarla görüşerek aşkına onay alıyorsun. İster istemez ben zaten alamazmışım diye düşündüm. Benim en sevdiğim karakter Fu ve Gıcırbey oldu.  Ben kitabın bu iki karakter üzerinden ilerleyeceğini düşünüyordum. 

Eğer zekice yazılmış cümleler okuyayım ama ağır bir kitap olmasın diyorsanız. Absürt edebiyatı seviyorsanız. Ben Murat Menteş'in kalemini kesinlikle öneriyorum.

"sana rastlayıncaya kadar, deli gömleğimin üstüne hep en iyi marka kazaklar, ceketler giydim..."

Veronika Ölmek İstiyor - Paulo Coelho

Veronika, her istediğine sahip görünen, renkli bir yaşam süren, yakışıklı erkeklerle gezip tozan genç bir kadın olmasına karşın, mutlu değildir. Yaşamında bir şeylerin eksikliğini hissetmektedir. Başarısız bir intihar girişiminin ardından, kendine geldiği zaman bir akıl hastanesindedir. Üstelik çok kısa bir ömrü kaldığını öğrenir. Zaten ölmek isteyen Veronika bu süreçte, başka dünyaların insanlarını tanırken kendisini de keşfetmeye başlar…

Paulo Coelho'nun ülkemize yakın bir coğrafyada, Bosna ve Slovenya'da geçen Veronika Ölmek İstiyor adlı romanı, var oluşumuzun her dakikasına yaşam ile ölüm arasında bir seçim olarak yaklaşıyor. Toplumun alışılmış kalıplarının dışına çıkan, farklı düşünceleri yüzünden önyargıları göğüslemek zorunda kalan insanları anlatıyor.

°°°

Merhaba. Uzun bir süreden sonra bir kitap yorumuyla karşınızdayım. Yine herkesten sonra okudum  Kendimi esefle kınıyorum. Beğenim ne kadar büyükse söyleyeceklerim o kadar az. Zira yukarıdaki yazı bile yeterli oluyor anlatmaya.Hayata dair farklı bir bakış açısı getiriyor doğru. Ama vardığınız nokta tamamen başlangıç noktasına bağlı olarak değişiyor. Mesela ben ilk okuduğum zaman keep uygulamasına şöyle yazmıştım. 

Kitaba göre ölüm bilinci korkusunu yaşarsam ölmek istemeyeceğim. Ve her yeni gün mucize gibi gelecek. Benim para ve ailevi sorunlarım bitse zaten bana her yeni gün mucize gibi gelecek. Ölümün bilincinde olmam hayat standartımı yükseltmiyor maalesef. Mari herkesin akvaryumda ki balıklar gibi olduğunu söylüyor. Rutine devam ediyor arada sırada dışarıya bakıyorlar. Benim bir rutinim yok. Ve akvaryumda acı çekiyorum. Akvaryumdan kendimi attığımda yaşayabilecek miyim? Keşke biri beni o Akvaryumdan alıp uçsuz bucaksız sulara atsa.

O dönem başlangıç noktam böyleydi. Bugün okumaya başlamış olsaydım. Büyük ihtimalle ölümün bir hediye olacağını düşünecektim. Bunun dışında kitap hem yazarı hem dili ile muhteşem. Çok az olduğunun farkındayım ancak benim yorumum bu kadar. Sizler okudunuz mu?

HEDİYE GELDİ & İLK İZLENİM

Merhabalar efendim. Hayırlı akşamlar dilerim. Yazı yazmayı kelimeleri böyle yanyana dizmeyi ne çok özlemişim.

Bugün size çok sevindiğim bir hediyeyi paylaşmak istedim.  Çok çok uzun süre önce taa takvimler 2016 yılında iken bendeniz bir çekiliş kazanmıştım. Sevgili kız kardeşler Blogger dünyasının güzide hanımefendileri Esra ve Büşra kardeşler bana 30₺'lik babil.com hediye çeki hediye etmişlerdi. Şimdiye kadar kullanmak nasip olmamıştı. 

Tam kitaplara karar verdim ki meğerse babil el değiştirmiş ve hediye çeki olayı tamamen ortadan kalkmış, sağolsun kızlar onuda hallettiler. Kendilerine çok teşekkür ederim tekrardan. 

Hangi kitapları aldığıma bakalım istiyorum. Böylece ilk izlenim yapmış oluruz. Öncelikle babilin baloncuklu poşet ile gayet korunaklı bir şekilde gönderdiğini söylemeliyim. Bir not defteri ve iki ayraçta eklenmişti siparişe. Aras kargo ile 2 günde İstanbuldan Vana geldi. 

Fotoğraflar için kusura bakmayın lütfen. Bahçede çekeyim dedim. Ve bir türlü istediğim gibi olmadı. Daha sonra da fırsat olmadı ne yazık ki.

Stefan Zweig'in daha önce satranç kitabını okumuştum. Karakterlerinin özellikleri ve yaptığı psikolojik tahlilleri beğeniyorum. Bu kitabında ise tek taraflı bir aşkı anlatıyor. Bir kadının saplantılı ve güzel aşkını okuyacağız :))

Yine bir Zweig eseri. Duyarsızlıktan hislerin yeniden doğumuna uzanan bir öykü.

 İran edebiyatından bir eser hâlâ İran'da yasaklı diye biliyorum. Okuyanlar tarafından anlam içinde anlamlar barındıran bir kitap olduğunu söylüyorlar. İran edebiyatını ve sinemasını çok seviyorum zaten. Köklerim oradan geldiği için sihirli bir tarafı olduğunu hissediyorum. Ama bazı taraflarını pek sevdiğim söylenemez. 

Kafkanın en bilinen öyküsü. Kafka kafası denilen birşey var. Bir adam bir böceğe dönüşüyor diyeyim anlayın :)

Aragon bu kitap için "dünyanın en güzel aşk hikayesi" demiş. Zaten Aytmatov'un kalemi malumunuz.

Kitap kendine çekti her nedense. Okuduğum yorumlarda babacan bir üslupla yazıldığını söyleniyor. Gençler için muvaffak olmanın yollarını öğütlerle yazıyor.

Wolf'u severim. Ancak henüz bu yayın evinin çevirisini sevecek miyim? emin değilim. Tamamen fiyatına aldandım.

Zaten çok bilinen kitaplar şimdi kadar okumadın mı? Diyeceksiniz kimisine fırsatım olmadı. Kimisini kütüphanemde görmek istedim. Kimisini bir küçük boyum kardeşime de okutmak için seçtim. Geç olması güç olmamasından iyidir. 

Kızlara tekrar çok teşekkür ediyorum. İlerleyen günlerde okuduklarımın yorumunu  paylaşacağım inşallah.

Sağlıcakla kalın. Hayırlı akşamlar...
Aslıhan 

ÇİZGİLİ PİJAMALI ÇOCUK - JOHN BOYNE

♪Amel Mathlouthi - Naci En Palestina

"Bu kitabı okumaya başladığınızda, Bruno adında dokuz yaşındaki bir çocukla bir yolculuğa çıkacaksınız (ama bu kitap dokuz yaşındakilere için değil). Ve er geç Bruno ile birlikte bir tel örgüye varacaksınız. Böyle tel örgüler dünyanın dört bir yanında var. Umarız asla rastlamak zorunda kalmazsınız."*

Bruno, Almanya'nın Berlin kentinde "Umutsuz Vaka" olarak nitelendirdiği on iki yaşındaki ablası, annesi ve bir Nazi subayı olan babasıyla beş katlı bir evde yaşayan dokuz yaşındaki bir çocuktur.

Bir gün Fury(Hitler)  Bruno'ların evine akşam yemeğine gelir. Anne ve babası çok heyecanlıdır, çünkü görünüşe göre Fury önemli biridir. O akşam yemeğinden sonra Bruno babasının işinde terfi ettiğini, bu yüzden Out-with (Auschwitz) denen bir yere taşınacaklarını öğrenir. Buna çok üzülür, çünkü oturdukları çevreyi ve arkadaşlarını çok sevmektedir.

Out-with'e taşıdıklarında, eve birçok asker girip çıkmaya başlar. Bruno bundan oldukça rahatsız olmaktadır çünkü askerleri hiçbir zaman sevmemiştir. Her gün bir öğretmen evlerine gelmekte, ablası ve Bruno'ya bazı dersler vermektedir. Öğretmenleri tarih dersine önem verse ve sanat ile okumayı zaman kaybı olarak görse de, Bruno macera kitapları okumayı çok sevmekte ve tarihten nefret etmektedir. Fakat ablası öğretmenleri ve yaşadıkları yerin de etkisiyle, tam bir Naziye dönüşmektedir. Bruno çok yalnızdır, evlerinin çevresinde bir tek ev bile yoktur ancak bahçenin etrafındaki tel örgütlerin ardında hepsi birbirinin aynı çizgili pijamaları giyen binlerce adam ve çocuk vardır. Bruno tüm bunları odasındaki pencereden görmüştür.

Bruno bir gün, okuduğu macera kitaplarının da etkisiyle bahçede bir keşif gezisine çıkmaya karar verir. Tel örgülerin yanı boyunca epey bir yol aldıktan sonra, örgünün diğer tarafında yere çökmüş oturan çizgili pijamalı ve kafası tıraş edilmiş bir çocuk görür. Çocuk çok zayıf ve hayli üzgün görünüşlüdür. Bruno da tel örgülerin kendi tarafına aynı diğer çocuk gibi oturur ve çocukla sohbet etmeye başlarlar. Çocuğun adının Schmuel olduğunu öğrenir. Kısa bir süre sonra Bruno'nun her öğleden sonra tel örgü boyunca yürüyüp yere oturarak Schmuel ile sohbet etmesi bir rutine dönüşmüş, ikisi çok iyi iki arkadaş olmuşlardır. Bazen mutfaktan alıp cebine sıkıştırdığı yiyecekleri Schmuel'e götürmektedir, çocuğun yüzündeki mutluluğu gördükçe kendi de mutlu olmaktadır. Bruno Out-With'e taşınmadan önceki en iyi arkadaşlarını artık o kadar da özlemiyor, hatta isimlerini bile hatırlayamıyordur. Artık en iyi ve tek arkadaşı Schmuel dir.

Zaman geçtikçe çevrelerinde askerlerden başka hiç kimse bulunmadığından yakınmaya başlayan ve böyle bir çevrede iki çocuk yetiştirilemeyeceğini söyleyen Bruno'nun annesi, babasına Berlin'e geri dönmek istediğini söyler. Babası ilk duyduğunda bunu kabul etmese de, sonraları bunun mantıklı bir fikir olduğunu, herkesin orada daha mutlu olduğunu kabul eder. Böylece yeniden taşınma hazırlıklarına başlarlar. Fakat ne var ki Bruno Berlin'e geri dönmeye o kadar da hevesli değildir. Schmuel'den ayrılmak istememektedir.

Taşınmadan bir gün önce, Bruno Schmuel'i görmeye gittiğinde, onu olduğundan daha da üzgün bir halde bulur. Söylediğine göre babası çalışmaya götürülmüş, sonra da geri dönmemiştir. Bunun üzerine Bruno'nun da o çizgili pijamalarla giyerek beraber Schmuel'in babasını aramalarına karar verirler. Fakat saatlerce araştırmalarına rağmen babasından bir iz bulamazlar. Tam Bruno'nun eve geri döneceği sırada askerler etraflarını sarar ve yürüyüşe götürüleceklerini söylerler. İkisinin de yürüyüşün ne olduğu konusunda bir fikri yoktur. Fakat Bruno da Schmuel de o yürüyüşten bir daha geri dönmezler.**

E-kitap indirirken bu kitabı da indirdiğimin farkında değildim.Kütüphane'de dikkatimi çekince okumaya başladım.Kapağı Yahudi'lerin toplama kamplarına alındıklarında zorla giydirilen kıyafetler gibi yapılmış.Bir yandan çok sade diğer yandan yankı uyandırıcı yani.Çocuk kitabı-esasında pek  çocuk kitabı sayılmaz- olunca çabucak bitti.Kendisi ne kadar kısa olsa da etkisi bende uzun sürdü.Çünkü tevâfuk Serenad ile aynı dönemde okumuş bulundum. Aslına bakarsanız tevâfuklar devam etti.Kitap için fotoğraf çekerken bir baktım ki Hanzala'nın bulunduğu dergi de hemen kitabın yanı başında...Birinin kolunda ki işaret gün geliyor diğerinin sırtına saplanıyor...

Hanzala'da tıpkı Bruno ve  Schmuel gibi hep 10 yaşında kalacak. 

Aklım almıyor böylesine acı çekmiş bir toplum nasıl aynı acıları başka bir topluma çektirebilir ki. Bir kez daha farkına varalım Savaşlarda en büyük acıları hep çocuklar çekiyor. Onlara anne ve babasının hatta küçük kardeşinin ölüm nedenini açıklayamıyorsun.Onların temiz dimağları ve mantıkları bir insanı öldürmeyi kabul etmiyor.Açıkçası benim de kabul etmiyor.Bir insanı dini,dili,ırkı yüzünden öldürmek kendi üstün görmek hangi mantıkla kabul edilebilir ki...

Okumanızı kesinlikle öneriyorum. En büyük hayali kaşif olmak olan Bruno'yu seveceğinize eminim.Ama kitabın sonunda bu daha çok üzülmenizi sağlayacak şimdiden uyarayım. Kısa bir kitap olduğu için spoiler vermeden bilgi vermek zor ancak kesinlikle okumanıza değecek.

Ayrıca Kitap 2008'de sinema filmi'ne uyarlanmış.Büyük ilgi gören film unutulmaz filmler arasına girmiş.Ben henüz izlemedim ama bu yazıdan sonra izlemeyi düşünüyorum.İşte böyle dostlar...

Cumartesi görüşmek üzere...Sevgilerimle

Kaynak:glorrrybooks

*Arka Kapak Yazısı

**Alıntı

ORTAYA KARIŞIK

♪ Bahadır Sağlam - Kır Papatyası

Merhaba.Nasılsınız efendim bugün. Hafta sonunuz nasıl geçiyor?  Bugün yazı günüm.Şükür bugünde elim kaleme varabildi.Kısa kısa yazılarının farklı bir versiyonu gibi olacak bugün. Sizlerle paylaşmak fikir almak istediğim ama bir yazıya oturtamadığım küçük şeyleri yazacağım. Ne diyorsunuz bu konuda ? Sanırım böyle uzun bir yazı olacak şimdiden kusura bakmayın efendim :)

Dün bir haber gördüm.Çok hoşuma gitti.Hoşgörünün hala bu topraklarda olduğunu bilmek iyi geldi.Yalova'da bir imam Metin Halıcı.Lojman vermişler imam amcamıza.Lojmanın bahçesinde bir tarihi kilise var. Camiyi ne zaman temizlese işte bu kiliseyi de temizleyip düzenliyor. Her an ibadete hazır halde oluyor kilise :) Arada sırada gelen turistlerin çok hoşuna gidiyormuş bu durum :)

Gelelim  mimlere 2 tane çok değerli arkadaşımız mimledi beni.Daha geçen hafta mim yazdığım için üst üste gelmiş olacaklar. Ayrı birer sayfada yazmadığım için utansam da hiç yazmasam daha ayıp olacak.O yüzden ikisini de bu yazı da yapalım bitsin diyorum. Turgay Aksoy ve Kimliksiz'e teşekkür ediyorum lütfen kusura bakmayın olur mu?

SATIR ARASI MİM

1. NASIL BLOG YAZMAYA BAŞLADINIZ?

Aslında en başta anonim bir isimle yazmaya başladım.Çünkü beni dinleyen hiç kimse yoktu. Arkadaşlarım elbette vardı ama onlara her şeyi söyleyemiyordum. Bu yüzden yazmaya karar verdim.

2. BLOGUNDA DAHA ÖNCE YAZMADIĞIN BİR TARZDA YAZACAK OLSAN BU NE OLURDU?

Sanırım 2 yıl olmuştur.Bir blogda düzenli olarak hikaye yayınlanıyordu-şimdi bulamıyorum o hikayeyi-Uzun zaman yazmayı düşündüm.Ama hiç yazmadığım bir tür tereddüt ediyorum.Eğer tereddütlerim olmasaydı hikaye yazardım.

3. BLOGLARDA OKUMAYI EN SEVDİĞİN KONULAR NELERDİR?

Genel olarak kişisel blog yazarlarını takip ediyorum.En sevdiğim konular kendilerinde toparlanmış oluyor çünkü.Emine abla balkanları geziyor bende geziyorum mesela. Dolayısıyla her yazıyı okumayı seviyorum.

4. HAYATTA EN ÇOK YAPMAK İSTEDİĞİN 3 ŞEY NEDİR?

Mutlu ve huzurlu olmak ve çok sevilmek :) 

En Çok Beğendiğim 15 Kitap Mimi

• Çalıkuşu
• Kürk Mantolu Madonna
• Dokuzuncu Hariciye Koğuşu
• Olasılıksız
• Kardeşimin Hikayesi
• Kâtip Bartleby
• Kırmızı Pazartesi
• Mavi pijamalı Çocuk
• Uçurtma Avcısı
• Satranç
• Alamut
• Sherlock Holmes
• Sırça Saray
• Küçük Kara Balık
• Da Vinci Şifresi

Her iki mime yapmak isteyen herkesi mimliyorum.Yapmayan kalmadı sanırım :) Bugünlük yazımız da böyleydi.Söz veriyorum Allah bir manilik vermezse pazartesi ve cumartesi dopdolu iki yazı yazacağım :)

Sevgilerle...

SERENAD - ZÜLFÜ LİVANELİ

♪ Franz Schubert - Serenade

Merhaba.Bugün nasılsınız? Henüz yazı günüm gelmedi ama bugün boş vaktim vardı ve bu kitabında kapağını kapağını kapatalım istedim.Ve bir Zülfü Livaneli kitabıyla daha karşınızdayım. Kitap hakkında yazmaya nasıl,nereden başlasam bilemiyorum. Açıkçası bir sür kafamın içinde hikayeleri toparlayamadım. ;Bu yüzden yorum ne kadar iyi olacak bilemiyorum.Hikayeler diyorum çünkü birden fazla üstü kapalı kalmış olay vardı.Tek tek açarak gittik sonuna. 

Öncelikle oldukça sürükleyici olmasına rağmen Zülfü Livaneli kitaplarından farklı bir üslupla yazılmış olduğunu söylemeliyim.Büyük ihtimalle bunun nedeni daha önce hayatında kitap yazmamış olan bir kadın karakterin ağzından yazılıyor olmasındandır. Karakterimiz Maya Duran 30'lu yaşlarında İstanbul Üniversitesinde halkla ilişkiler memuresi olarak çalışan boşanmış bir kadın ve bir annedir. Mayanın görevlerinden biri üniversiteye misafir olarak gelen hocalarla ilgilenmektir. Amerika'dan gelen Profesör Maximilian Wagner ile ilgilenmek de yine ona düşmüştür.Profesör Maximilian Wagner Yahudi soykırımı sırasında Türkiye sığınan alman hocalardan biridir.Aslında ari bir alman olan profesörün neden İstanbul'a kaçtığını daha sonra öğreniyoruz. Bununla beraber gizlenmiş,üstü örtülmüş dile getirilmemiş olayları da öğreniyoruz. Bunlardan biri olan Struma olayını  ben hiç duymamıştım.Patlatıldığını öğrendiğim an şaşkınlığımı hiç unutamayacağım.Birde bu olayın ardında bıraktığı-aslında kurgu olan-hüzünlü aşk hikayesini.

Maya çok yönlü bir karakter ve  neredeyse her konuya değiniyor kitapta.Bir kafenin popülerliğinde indirimlere,doğudan batıya şimdi ki aşklara ufak ufak  yorumlar yapıyor.Böyle karakterleri çok beğeniyorum.Sanki gerçekten bizim içimizde oturmuş yazıyor hissi veriyor bana.Ayrıca bana öyle geliyor ki biraz da Zülfü Livaneli'nin bu konuda ki görüşlerini okuduk.Kitabın En sevdiğim yönlerinden biri de hiç bir iktidarın iyi olmadığını belirtmesiydi.Bir çok yazarın Avrupayı çok medeni adeta sütten ak kaşık olarak çıkmış  olarak tanıttığını düşünürsek kitap bana açık sözlü geldi.Keza Yakın Türkiye geçmişine ve iktidarlara da değinmesi de öyle ama..

Çok tanınmış ve beğenilmiş kitapları eleştirmek kesinlikle istemiyorum ama değineceğim noktaları yazmadan geçemeyeceğim.Kitapta çok fazla tesadüf var.Bütün olayların Maya ile alakası olması İstihbarat servislerinin Maya ile görüşme çabaları,Mayanın istediği her bilgiyi Bürokrasiye takılmadan kolaylıkla bulması,Maya ve profesörün haberinin yapılması,Mayanın memure olmasına rağmen hiç parasızlık çekmemesi diğer bir kaç noktada biraz inandırıcılığını kaybetmiş.Yazım üslubu dahi karakter için farklılaştırmışken bu tesadüfler biraz abartılı olmuş.Ayrıca Max'in Nadiayı bu kadar sevmesine rağmen nota konusunda Maya'nın bile kolaylıkla ulaştığı bilgiler ulaşamamasının  ve uğraşmamasının  altı doldurulmalıydı diye düşünüyorum.Öte yandan merak uyandıran bir noktası var.Kitaba veren "Serenade für Nadia" eserini çok merak ettim. Duymayı çok isterdim.

Maximilian Wagner için hayalimde canlanan yüz 

Benim yorumlarım böyleydi.Genel anlamda beğendiğim bir kitap oldu.Zülfü Livaneli kitapları okumaya devam edeceğim.Ve görüşlerime ne kadar katıldığınızı kestiremesem de kitap yorumlamaya devam edeceğim :)

Sevgilerle :)

KİTAP YORUMU || KARDEŞİMİN HİKAYESİ -ZÜLFÜ LİVANELİ

İnsan,Bir damla kan ve bin endişe
Şirazlı Sadi 

İlk defa bir Zülfü Livaneli kitabı okudum.Bitirdikten sonra keşke daha önce okusaymışım dedim.Kitap bir cinayet haberiyle başlıyor.Bir gece öncesinde misafir olduğu evin genç hanımı öldürülüyor. Olaylar bundan sonra başlıyor.İçerisine Ahmet beyi ve onun yaşamını da alarak devam ediyor.Kitap boyunca   katili tahmin etmeye çalışıyorsunuz. Ama sanırım hiç kimse kitap sonunu tahmin edemez.

Bir kitap düşünün içinde hem cinayet,hem psikoloji,hem aşk olsun.Kitabın kahramanı Ahmet Arslan ise çok tuhaf biri  Kendisi bir mühendis ve emekliliğinden sonra Karadenizin bir köyüne yerleşmiş.Profesör Kien* gibi  tüm evi kitaplarla dolu. Tıpkı bir kütüphane gibi onları konularına ayırması çok hoşuma gitti. Kitaplarda asıl aradığı anlattığı hislerini anlamak.Çünkü mühendis bey hissedemiyor.Odalarda az sayıda eşyaları da var.Mesela birinde sadece sevgili var.O kadar çok seviyor ki sevgiden öldürüyor.** Tıpkı takıntılı bir aşık gibi.

Kitabın konusu,dili ve insana kattığı bilgiler açısın ben çok beğendim.Bitirince şöyle bir kalacağınızı düşünüyorum.Kesinlikle Livaneli kitaplarını okumaya devam edeceğim. Hakkında daha fazla yazmak istesem de hem spoiler vermemek için hemde birbirine karıştırmadan yazmak zor olacağı için kısa kesiyorum ve son olarak kitabın epub uzantılı bir kopyası bende mevcut ancak telif hakları açısında soru olabileceği için buraya yükleyemiyorum.Ama isteyenleriniz olursa e-mailden gönderebilirim.

Keyifli Okumalar.

Sevgilerle

*Profesör Kien Elias Cannettinin Körleşme kitabının karakteri

**Kitabın bir bölümüne göndermedir.

KISA KISA #2

Nasıl bir girişle başlayacağıma karar veremedim bir türlü.Yazmaya size olan özlemimle mi? Bu süreçte hiç yorum almadığımı ima eden ama çokta ima etmek istemediğim sitemlerimle mi?Yoksa her zaman ki gibi "Merhaba Arkadaşlar" diyerek mi?

Bir şekilde başladık işte.Aslında darbeden sonra bir yazı paylaşmıştım.Ama paylaştığım andan itibaren karnıma bir ağrı girdi.Hani gergin anlarda olur ince bir rahatsızlık olur işte öyle.Hani canım Safinaz tırnaklarını yiyor ya benimde karnım ağrıdı işte.(Siz gerilince nasıl hissediyorsunuz?)Sanırım toplumsal konularda öznel yazılar paylaşmayacağım.Çünkü sürekli şu soruları soruyorum.Acaba biri kırıldı mı? Kızdı mı? Haksız mıyım? Ya büyük konuşuyorsam?  Siz yorum yapmayınca da kesin yazıyı okudular beğenmediler diye düşünüyorum mesela. Özgüvensiz oluşumdan kaynaklanıyor bu durum bence.Neyse yazıyı aynı gün sildim ve ancak şimdi yazıyorum.

Şurada bahsettiğim karpostalı yolladım.Ve eşleştiğim Irmak ablanın kartını da aldım.Gerçekten güzel bir deneyimmiş.Kendisine teşekkür ediyorum.Belki yine böyle bir etkinliğe katılırım.Hatta beraber düzenleriz olmaz mı?

Benim Irmak ablaya yolladığım karpostal

Onun bana yolladığı kartpostal

Bu sene misafiri bol huzuru az yazlığımıza bazı hafta sonları haricinde gitmedim.Sonuç olarak haklıymışım.Kendi başıma idare edebiliyorum ve ailemle gerçekten gitmiyor bu hayat.Kuzenimin düğünü için merkeze geldiler ve ben artık yanlızlığa alıştığım için en küçük aksaklığa sinir yapar bir haldeyim.Ayrıca geçen bayramda yaşadığımız yüzleşme beni onlara karşı daha dürüst konuşmaya itiyor açıkçası.Gerçi ben her zaman doğrucu davuttum :)

15 gün süresince 3 kitap,2 film bitirdim.Yorumlarını yazmak istiyorum ama yazar mıyım ? muallakta.Ben kronik bir üşengeçim. Zaten bilinen şeyleri de yazmak istemiyorum açıkçası. Yine de belli olmaz.Kitap demişken ben bir çekiliş yapacaktım değil mi? Neden hatırlat mıyorsunuz? Kitap alayım da başlatalım.

Geçenlerde başlattığım bir kampanya vardı.Onu sonlandırdım.Birini sadece vesile olduğumuz bir ablamız,diğerini kimliği bilinmeyen bir aldı :) Yeni çocuklara bakıyorum şimdi.

İşte böyle.Siz neler yapıyorsunuz? Lütfen yorum yapın :) O zaman çok mutlu oluyorum :)

KISA KISA

Burnumda leylak kokusu kulağımda Sezen'in sesi kısaca kesilmiş tırnaklarımla dokunuyorum harflere.. Yazacak binlerce konu ve yazmaya üşenen bir ben varım. Misafirimiz ramazan gitti gidiyor. O kadar şey oldu ki bu ramazanda kırılıp bir daha gelmezse şaşırmayacağım. Başsağlığı mesajlarını Verdiğimiz son sene olur umarım..

Güneş batarken esen rüzgarın hissettirdiği duyguyu bilir misiniz? Güzeldir, iyi hissettirir ve umut verir. Odanın içine yayılan renkler hayranlık uyandırır. Perdenin odanın içine savruluşu ile basit ama güzel bir manzara çıkar ortaya elime fotoğraf makinesi alma isteği uyandırır hatta. Ben bir yaz ikindisinde veda etmek isterdim bu dünyaya.

Konuları değiştire değiştire ilerliyorum paragraflarda. Hayatta hep aynı yerde olmamın inadına. Bir gün Yüzümü güldürecek insanla atlayacağız satırları. O günleri bekliyorum şimdi. Ama bilirsiniz, bir anda yakarım her şeyi. O an gözüm görmez sonra çöker yere yaktığıma ağlarım.

O kadar sıcak ki vantilatörü odama getirdim. Umarım ay sonu tedaş(aslında Van olduğu için vedaş ama ağız alışkanlığı işte) hayatımın sürprizini yapmaz. Zaten şu aralar benim olmayan borçları ödemek zorundayım. Bakalım ne olacak ? Hayat bu kez hangi yolu seçecek? 

Bazen hatta çoğu zaman bayramlarda olan davranışları abartı buluyorum. Sanki yeterince tüketmiyormuşuz gibi sırf bayram için alınan Kıyafetler 1 ay aç kalmamızın inadına tatlılar, şekerler, yemekler. Her yer tıklım tıklım. Gündüz ayrı, gece ayrı. Her yer insan kokuyor- bazıları yanık çorap- sıcak ve mağaza müziği ile birlikte midenize ağır bir yük oluyor. Ramazan sabır ayı ancak oruçluyken bunların çekilmediğini itiraf etmeliyim.

Bir etkinliğe katıldım kartpostal yollayacağım. Çok hoşuma gidiyor. Hatta Van'da istediğim gibi kartpostal bulamayıp fotoğrafçıda bastırdım. Ancak gel gör ki yazmaya ve yollamaya üşeniyorum. Daha doğru ne yazacağımı bilmiyorum. Bakalım inşallah yarın yollayabilirim. 

Yeni bir 2 kitap bitirdim. Çerez kitaplardan. Bazen bu kitaplardaki karakterlere o kadar benziyorum ki belki de o kadar basitimdir diye düşünüyorum. Şimdilik onların ki gibi bir mucize gerçekleşmedi hayatımda. Hala ışıklar içinde gelmesini bekliyorum :) 2 ay boyunca ağır kitaplar okuyacağım neyse ki. O karakterler biraz daha ayakları yere basan cinsten. Kitap kulübü buluşmalarını çok seviyorum. Ve kitabı okuyamamış olduğum zaman utanıyorum. O Yüzden inatla belirlenen Kitapların hepsini okuyacağım. Sanırım hepsinin yorumunu burada paylaşırım. 

Bir diğer konu ise benim durdurulmaz ağzım. Bazen bir ortamda birden bire kaçıyor Sözcükler ağzımdan. O an yerin dibine giriyor fakat çıkamıyorum. Allahtan çok fazla üstünde durulmuyorda rahatlıyorum. Tabii sonrasında unutmak be mümkün aklıma her geldiğinde aynı utancı tekrar yaşıyorum. Ki bu her zaman böyle yıllar sonra bile utançla hatırlayacağım.

İşte böyle sevgili dostlar şu sıralar hayatımda olanlar kısaca böyle. Daha az sıkıcı yazılar yazmayı umuyorum hatta arada bir gelen gayret ve ilhamla stok yapacağım. En azından planların bu yönde :) sizler neler yapıyorsunuz? Konuşun benimle. O zaman çok mutlu olurum :)

RAMAZAN || HEDİYE KİTAP?

Nihayetinde 3.günde Ramazan-ı şerifiniz mübarek olsun.Yoğunluk arasında ancak gelebildim.Hazır gelmişken sizlere bir şey sormak istiyorum. Blogda çekilişle kitap hediye etmek istiyorum.Ancak  bir türlü karar veremedim.Siz olsaydınız ne isterdiniz?

Ben hiç sormuyorum.Ama nasılsınız? oruçla aranız nasıl? Uzun uzadıya yazı yazamasam da yorumlara mutlaka cevap veririm :)

KİTAP YORUMU || SAMED BEHRENGİ - KÜÇÜK KARA BALIK

“Böyle amaçsızca yüzmekten bıktım usandım. Başka yerlerde neler olduğunu öğrenmek istiyorum. Bu düşünceleri kafama bir başkasının soktuğunu sanabilirsin, ama ben uzunca bir süredir kendim düşünüyorum bunları. Arkadaşlarımdan da bazı şeyler öğrendim elbette; örneğin, birçok balığın yaşlanınca, hayatta hiçbir şey yapmadık, hayatımızı boşa geçirdik, diye yakındıklarını biliyorum. Durmadan sızlanıp dururlar. Ben yaşamanın nasıl bir şey olduğunu öğrenmek istiyorum; durmadan aynı şeyleri yapmak, yaşlanana kadar başka bir şey yapmadan yaşamak olamaz; dünyada yaşamanın anlamı bundan daha fazla olmalı!”

Küçük Kara Balık bir öğretmen ve masalcının çocuklardan çok büyükler için yazdığı bir  masal kitabı.Yazarın en ünlü iki kitabından biri olan Küçük Kara Balık 12 Eylül Darbesi sürecinde Türkiye'de yasaklandığı gibi, halen İran'da da yasaklı kitaplar listesinde bulunuyor. 

Yazar Samed Behrengi  Azeri asıllı İranlı bir öğretmen. İran genelinde seyahatler  ile Fars ve Azeri halk kültürünü inceleyerek ,halkın dilinde dolaşan masalları derledi. Bunları derlemenin yanı sıra, çocuk öyküleri yazdı. Çocuklar için masal kitabı olarak görünse de özellikle İran ve dünya halkı için adalet, eşitlik, direnebilme,sorgulama gibi öğütlerde bulunan masallar yazdı. Zamanının Şah yönetimine karşı masal ve hikâyeler yazarak karşı koymaya çalışmış, başkaldırmıştır. Bu yüzden 28 yaşında Aras nehrinde ölü bulunduğunda kimse yüzerken boğulduğuna inanmamış, bu yüzden suikasta uğradığı düşünüldü.

Uzun bir kış gecesinde bir balık,denizin dibinde,sayıları on iki bin taneyi bulan çocuklarına ve torunlarına bir masal anlatmayaya başlar.Küçük kara balığın masalıdır bu.

               

Küçük kara balık

.Küçük kara balık annesiyle beraber denizin dibinde üstü yosun tutmuş bir kayanın altında yaşarmış.Bu kayanın altında yatarken ay ışığını görmeyi çok ister ama bir türlü göremezmiş. Sabah erken saatlerden akşam güneş batana kadar annesiyle birlikte yüzer başka bir şey yapmazlarmış.Annesinin binlerce yumurtasının arasından tek sağ kalan o olduğu için  annesi küçük kara balığa çok bağlıymış

Küçük kara balık düşüncelere dalmaya ve içine kapanmaya başladığında hasta olduğunu düşünmüş annesi,nasılsa yakında iyileşir diye düşünmüş.Halbuki küçük kara balık  bütün gün yüzüp durmaktan sıkılmış ve bulundukları derenin sonunu merak edermiş.Bir sabah  erkenden annesini uyandırmış.

-Buralardan gitmeliyim 

demiş annesine.Bundan sonrasında küçük kara balığın maceralarına ortak oluyor onunla beraber derenin sonuna,ırmağa ve denize varıyoruz.Bu yolda annesinden başlayarak bir çok engelle karşılaşıyor. Güneşin ışıklarıyla güçleniyoruz.Küçük kara balığın sonunu öğrenemiyoruz belki ama onun yolundan gidecek küçük kırmızı bir balıkla bitiyor masal.Küçük kara balık zeki ve bilmiş ve bazen ukala bir balık.Söylediği cümleler sizi gülümsetiyor.Çünkü küçük sıfatı olunca insan bu kadar büyük cümleler beklemiyor.

Zaten kısacık olduğu için daha fazla bir yazamam.Ama değinmek istediğim bir kaç detay var.Masal olmasına karşın içinde balıkların birleşerek bir salyangozu öldürmesi,küçük kara balığın hançerle dolaşması ve onunla pelikanın kesesini yırtması ve bir balıkçılı öldürmesi gibi içeriklerin bulunması çocuklar için pek uygun gelmedi bana.Öldürmek eylemini rahatça kullanması rahatsız etti..Belki de bizim algılarımız buna açık olduğu için bana öyle gelmiştir.Ama yinede en azından ilk okul beklenmeli küçük kara balıkla tanışmaları için.Kendiniz için ise en az bir defa okunması kanaatindeyim.İnce bir kitap zaten.Ben A101'den yazarın diğer popüler kitabı 'Bir Şeftali Bin Şeftali' ile birleşik bir şekilde almıştım.Ancak hemen hemen her yayın evinde bulunan kitabı e-kitap olarak da okuyabilirsiniz.Birde YouTube'dan seslendirilmiş halini de paylaşıyorum Böylece sesli halini de dinleyebilirsiniz.

   

Kitap Yorumu || Gabriel García Márquez - Kırmızı Pazartesi

"Beni öldürdüler,Wene Hala"

Kırmızı Pazartesi

Kolimbiyalıların dediği gibi Gabo'nun kendisinin de "en iyi yazdığım kitabım" dediği Kırmızı Pazartesi işleneceğini herkesin bildiği bir cinayetin öyküsü.  1982 Nobel Edebiyat Ödülü alan roman bütün dünyada Márquez'in diğer kitapları gibi yankı uyandırmış.Yıllar öncesinden gerçek bir olayı öyküleştirerek aktarıyor.

Santiago Nasar Güney Amerika'ya son yerleşen  Arap ailelerinden birine mensup.Yakışıklı,çapkın,zeki ve bulunduğu kasaba da oldukça sevilen ,yine de hizmetçisi Divina Flor'u taciz edecek karekterde biri.Öldürüldüğü gün herkes öldürüleceğini biliyor ama engel olmuyor.Açıkçası çoğu insan bunun doğru olabileceğini bile düşünmüyor.Yazarımız da bu cinayetin arka planını araştıran Santiago'nun en yakın arkadaşı ve  onun açısından bakıyoruz.

Santiago bir namus cinayetine kurban gidiyor.Cinayetin bir gece öncesinde gelin olan  Angela Vicario baba evine geri gönderiliyor.Ve bir isim veriyor "Santiago Nasar".Ancak roman boyunca bu gönül ilişkisine ait hiç bir iz bulunamıyor. Angela Vicario'nun Santiago zengin ve güçlü biri olduğundan öldürülemeyeceğini düşündüğü için o ismi verdiğini düşünüyorum.Ancak başka bir isimde bulunamıyor.

Aslında cinayeti işleyen  Angelanın kardeşleri kasap olan ikizler Pablo ve Pedro cinayeti işlememek için bütün kasabaya Santiagoyu öldüreceklerini söylüyorlar.Belediye başkanı piskopos geleceği  için ellerinden bıçaklarını alıyor ve başından savıyor.Peder ne yapabileceğini bilemiyor zaten kasaba halkı gibi pek de inanmıyor. Herkesin haber vermemek için bir nedeni var.Santiago tıpkı masum biri gibi hiç bir tedbir almıyor.Psikopusun görmeye gideceği için silahını almıyor yanına,O gün diğer günlerin aksine ön kapıdan çıkıyor.Bunun dışında romanda dikkat çeken rastlantılar var. Nasıl olduysa onu uyaran mektubu göremiyor ve cinayetten çok sonraya kadar da kimse görmüyor.Santiago'nun annesi Plácida Linero.O gün hizmetçi oğlunun odasında olduğu söyleyince evin dış kapısını katiller girmesin diye kapatıyor.Ancak can havliyle eve doğru koşan oğlunu göremiyor.Roman boyunca Santiago'yu adım adım ölüme götüren rastlantıları okuyoruz. Bana göre hizmetçiler(Divina ve annesi) asıl katillerdi.Hizmetçi Victoria Guzmán Santiagonun babasının metresliğinden sonra hizmetçisi olduğu için Nasarlardan nefret ediyor. Divinanında aynı durumda kalacağını düşünüyor. 

 Çok çok etkileyici bir kitaptı.Okumanızı kesinlikle tavsiye ederim.Her detayda gizem ve ölümü hissediyorsunuz.Cinayeti sizde bilmenize rağmen son bölüme kadar tamamen oturtamıyorsunuz kafanızda. Ama kapağını kapattığımda ise her şey gözümde öylesine canlanmıştı ki film olsa nasıl olurdu diye düşündüm.Ki zaten filmi varmış.1987 yapımı olan filmde Santiagoyu Anthony Delon canlandırıyor.  Bazı erkekler yaş aldıkça güzelleşiyor diyelim :)

Anthony Delon

Aslında spoiler vermek istemem ancak cinayetin işleneceğini romanın başından itibaren yazdığı için bir kaç bilgiyi aktarmanın zararı olmaz diye düşündüm.Sizler okudunuz mu ? Düşünceleriniz nasıl ?

Kitap Yorumu || Satranç- Stefan Zweig

♫ Ross Daly - Hatif

Merhabalar.Bu yazıya nasıl zorlukla başladığımı bilemezsiniz.Zaten bu aralar hiç bir şey yapmaya mecalim yok.Geçenlerde annemin uzun iteklemeleri sonucunda göz doktoruna gittim.Üniversite hastanesinden nefret ediyorum.Hasta kalabalığı,yeni asistan doktorun egosu,egosu ile birlikte iki birde hocasına sormaya gidip gidip gelmesi sinirimi bozdu.Evet Van'da hocaları ile birlikte  bakmıyorlar. Velhasılıkelam 2 ve 1 olan göz numaram 2,5 ve 1,75'e yükselmiş.Miyopla birlikte astigmat da olunca nasıl gördüğümü varın siz düşünün.Göz arkasına bakmak için göz bebeği büyüten bir damla döktüler ve daha da kötü oldum. Allah'tan klavyeyi ezbere biliyorum.Üstüne babam ya telefondan,bilgisayar ya kitaptan diyerek sürekli bir laf sokuyor.Ne yapabilirim ki hayatımdan ikisini de uzaklaştırmam ki.Neyse kitabımıza geçelim.

Tabii kitaplar da tembelliğimden nasiplerini aldılar.Son derece ince ve akıcı olmasına rağmen satranç elimde süründü.Hastane'de bitirdim kendisini.Bu arada insanlar kitap okuyan insanları izlemeyi seviyorlar bunu daha iyi anladım.

Amerika'dan Arjantin'e giden bir gemi içerisinde bir dizi satranç maçının siyah ve beyaz tarafının öyküsünü anlatıyor.Taraflardan biri dünya satranç şampiyonu Czentovic diğeri ize Naziler tarafından esir alınan liseden beri satranç taşlarına elini vurmayan  avukat Dr. B. Czentovic etrafı tarafından düşünmekten yoksun bir adam olarak tanımlanıyor.Kör oyunu bir türlü beceremiyor.Buna rağmen bir satranç dehası.Ve bu yolculuk boyunca asla bedava oynamıyor.  Anlatıcı kahramanımız arkadaşlarıyla birlikte  Czentovic ile toplu bir maç yapıyor.Sıradaki hamleyi düşünürken gizemli bir adam onlara yardım ediyor ve maç berabere bitiyor.Bu gizemli oyuncu Dr.B. Ve uzun yıllar boyunca sadece kör oyun oynamış bir esir.Anlatıcı onu ikna etmeye çalışırken hikayesini öğreniyoruz.Dr B. bana biraz beni anımsattı. Yalnızlığın cehenneminde kavrulmuş ilk bulduğu şeye tutunmuş bir "satranç" kitabına.. 

 Stefan Zweig  karakter analizleri anlatım şekli ile muhteşem bir iş çıkarmış. Ayrıca kendsinin biyografisini okuduğum ilginç bir  nokta gördüm ve sizinle paylaşmak istiyorum. Avrupa’nın içine düştüğü durumdan duyduğu üzüntü ve yaşamındaki düş kırıklıkları nedeniyle 22 Şubat 1942'de Rio de Janeiro'da, karısı Lotte ile birlikte intihar etmiş. Buna Hitler’in dünya düzenini kalıcı sanmasının verdiği karamsarlığın yanı sıra, kendi dünyasının asla bir daha varolmayacağı düşüncesi neden olmuş.

Burada bahsettiğim siteden emanet almıştım kitabı.Sizlerde ücretsiz olarak faydalanabilirsiniz.Şimdi hem bir tane alıp kütüphaneme katmayı hemde ilk olsa da son Zweig kitabım olmayacağını düşünüyorum.

Sevgilerle...

BİR YUDUM KİTAP

♫ Düş sokağı sakinleri-Gecenin rengi 

Neden okumak diye sorup dururlar. "Kitap bir limandı benim için. Kitaplarda yaşadım ve kitaplardaki insanları sokaktakilerden daha çok sevdim." der Cemil Meriç. Bu sabah güneş, bir güzel liman için doğsun sevgili okur. Var olun.

Her sabah tam 08:00'de buna benzer cümleler ile başlayan kitaplardan pasajlar sunan bir mail alıyorum. Sadece ben değil biryudumkitap.com'a abone olan binlerce insan alıyor :) 

Ben henüz yeni üye oldum. Ve pasajlar acayip hoşuma gidiyor şimdiden kitap listeme iki yeni kitap ekledim bile. Böylece kitabın nasıl olduğu ne hissettirdiği aşağı yukarı belli oluyor. Kitap sever arkadaşlarımın da seveceğini düşünüyorum. Kısacası efenim tavsiye ediyorum 

. 

. 

.

Not: sağ üst köşede yazanı merak ettiyseniz dinlediğim ve hoşuma giden müzikleri yazacağım. Belki sizde seversiniz veya Aslıhan sen asıl şunu dinle diyerek bir sonra ki yayın için öneride bulunursunuz :) 

Not: Bir başka şey ise ben yayın başlarında konuyu toparlayamayacağım için sormuyorum ama nasılsınız? Neler yapıyorsunuz?  Sohbet etmeyi gerçekten çok seviyorum umarım bunu yakalarız :) 

PAZAR 6’LISI : BENİ HAYAL KIRIKLIĞINA UĞRATAN 6 KİTAP

Merhaba sevgili Şule Uzundere'de gördüm bu paylaşımı. Her pazar belli bir çerçevede 6 kitabı paylaşıyorsunuz anladığım kadarıyla.Pazar listelerine ise Esseve Rin'den öğrenebilirsiniz.Gelelim beni hayal kırıklığına uğratan altılıya;

ROBİN SHARMA - FERRASİ'Nİ SATAN BİLGE

Ben lisedeyken çok popülerdi bir anda herkes okudu,herkes anlatmaya başladı.Açıkçası çok büyük beklentilerle başladım ama hiç beklediğim gibi çıkmadı.Zaten kişisel gelişim kitaplarını pek sevmem ve gereksiz abartıldıklarını düşünürüm.Hediye bir kitap olduğu için hatırası var ve hep kütüphanemde duracak :)

ENDER HALUK DERİNCE - MANOLYA KOKULU HİKAYELER

Bu kitap Şule ablanın hediyesiydi o yüzden özel bir kitap.Kapağı ve kokusu çok hoşuma gitmişti ancak içeriği için aynı şeyi söyleyemeyeceğim.Daha önce mutlaka okumuş olabileceğiniz kısa kısa hikayelerden oluşuyor.Elinizde e -kitap olarak varsa almanızı önermem.