♫ Bir harmanım bu akşam - Fikret Kızılok
Merhabalar,
Çok uzun bir zamandır yazmıyorum. Sitemi ilk açtığım yıllarda ki acemiliği yaşıyor gibiyim. Hangi kelimeler birbirine yakışır, hangi cümle daha uygundur diye düşünürken duraklaya duraklaya yazıyorum bu yazıyı. Büyük ihtimalle kısa ve parça parça olacak. Halbuki eskiden böyle değildim yani değilmişim. Geçenlerde eski yazılarımı açıp okudum. O yazı ve o yazıyı yazan genç hanımefendi bana çok yabancı geldi. Cümle yapısı ve üşünce tarzı şuan ki benden o kadar uzak ki. İtiraf ediyorum birazda etkilendim kendisinden. Eski günlüklerimi de okurken aynı hisse kapıldım. Şimdi kendimi o kadar iyi ifade edemem herhalde.
Ben değişmiş ve dönüşmüşüm. Ve üzülerek bildiriyorum ki bu hiç iyi anlamda olmamış. İsyan ve sistemlerinin yanında umut taşıyan o Aslıhan değilim artık. Sitemlerim ve isyanlar azaldı,umut ise bitti. Karamsarlık ile karıştırmayın lütfen. Sadece hayal kurmuyorum ve beklentilerim yok, ne gelirse gelsin başıma mümkündür diyerek kabulleniyorum. Umutsuzluk çabasızlığı doğurur sayın okuyucu, ben çaba göstermiyorum artık olması gereken neyse onu yapıyorum sadece. Katip Bartleby karakterine daha bir benzetiyorum artık kendimi. Tabii ki bu bir anda olmadı. Zaten sadece iyi şeyler bir anda başlar ve maalesef çoğu biter. Yazmadığım süre içinde hayatımdaki insanlara bilenanlatabildiğim-anlatamadığım süreçler atlattım.
Ve ilginçtir ki 27 yaşında başladığım noktaya geri dönmüş bulunmaktayım. Bu yüzden başlık "YİRMİYEDİ". Derler ki 27 yaşında bir sendrom yaşarmış insan. Hayatını değiştirenler ve bitirenler için özel bir yaşmış. Yukarıda çizimlerini gördüğünüz sanatçılar ise 27 yaşında hayatını kaybeden nam-ı diğer 27'ler kulübü.
Başa döndük dönmesine de kolay olmadı. Bu süreçleri yaşarken herhalde 27 yaşında gidenlerden olacağım dedim. Çok şeyi sorguladım, sızladım,ağladım,sevdim, güldüm,çabaladım,kavgalar ettim ve düşündüm. Ve Vesselam 27'nin ortasına gelebildim. Hayatını bitirenlerden olmam da değiştirenlerden olur muyum bilemiyorum. Belki umutlarım bile yeniden yeşerir kim bilir? Allah yeniden başlayanların yardımcıdır.
İnşallah bundan sonra yeniden buradayım. Kimse okumasa bile yeniden yazabilmek bana çok iyi geldi. Bir sonraki yazıyı daha uzun yazarım belki. Eskiden olduğu gibi size bir şarkı bırakıyorum. Bu günlerde en çok dinlediğim parçalardan biri. Zira kendimi buluyorum. Keyifli dinlemeler...
Sağlıcakla,
Aslıhan.
