HAYAT

"Hayat, siz planlar yaparken başınıza gelenlerdir.” demiş  John Lennon abimiz. Bu sözün doğruluğuna hep katılırdım ancak bir gün hayatımın özeti olabileceğini düşünmemiştim. 

Dayımı oldukça saf bulurdum. İyi niyetli, namazında niyazında, yıllar önce ayrıldığı nişanlısından sonra evliliğe olan isteği bitmiş bir adamdı. Kimsenin kalbini kırmaz, hak yemez hatta yemin bile etmezdi. 

Son yıllarda özellikle annemin ısrarları ile evlenmeyi planlıyordu. Ama bir türlü gönlüne yakışır birini bulamadı. 

Nihayetinde 10 gün evvel ben okula gitmek için evden çıktım. Sınavlardan önce konuları öğrenmek için gidiyordum. Öğleden sonra kütüphanede blog yazısı yazmayı planlıyordum. Yolda Esra'm ile konuştum. 2 gün önce bir rüya gördüm. Çok mutluyum. Sanırım gülümsemek gülmeyi çağırıyor dedim. Bundan sonra daha çok gülümsemeyi planlıyorum da demiştim... Onunla telefonu kapattım yüzümde yenilerini çağıracağını umduğum gülümseme vardı. 

Sadece 1 dakika sonra babaannem aradı. Dayım her cuma namazı için öncesinde banyoya girer. O günde girmiş. Fakat çıkamadı. 

Ağlayamadım. Birşeyler boğazımda kalmıştı sanki. Havada süzülüyor gibiydim nasıl olduğunu bilmeden  anneannemlere gittim. Annem duyduğu ilk andan itibaren 5 dk da bir bayılıyor sağlık ekibi sakinleştirici vurmuyordu. Mecburen her fenalaştığında yanında olmak için ağlayamadım. Zaten her gözüme yaş geldiğinde aklıma gelen bir ayet sayesinde durdum. 

innâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn

Ama 3.günün sonunda ağladım. O dolulukla herkes durulmuşken kendim için ağladım. Dayımın çok fazla seveni vardı. Herkes ondan razıydı. Ben öyle olmadığım için ağladım. Ardımdan dua edenim olmayacak diye. Bu bile bencilliğin kanıtı değil mi?! 

Uzun lafın kısası hayatı planlamayın! Planlayarak yaşanmıyor. Yarın birgün sona erdiğinde ne yaşadıklarınızdan nre yaşadıklarınızdan pişman olmayacak şekilde yaşayın. İnanıyor musun bilmiyorum okuyucu ama eğer inanıyorsan bu söylediğime dini sorumluluklarında dahil.

Evet en nihayetinde kaderimizde yazılanı yaşıyoruz ama belkide bugün alacağın kararlarda kaderinde vardır olamaz mı? 

Sağlıcakla kalın...