Merhaba nasılsınız? Kendim bir süredir yazamıyorum maalesef. Ama çok güzel bir kalemi bugün konuk ediyorum. Deniz Özmen'e konuğum olduğu için çok teşekkür ediyorum ve yazısını olduğu gibi paylaşıyorum. Kendisinin bloguna ismine tıklayarak ulaşabilirsiniz :)
°°°°°°°
Mahalle aralarında gruplar kurup anne baba seslenene dek koşup doyasıya oynayan, kavanozunda misketi olan ,çoğu zaman uçurtmasını kendi yapan ,yapamıyorsa poşete ip bağlayan çocuklardı onlar. Annesinin işi çıkınca okul dönüşü komşuda annesini bekleyen, komşunun emanete gözü gibi baktığı..
Peki şimdi ne oldu bize.?
Dünya kirlendi diyoruz sadece Dünya mı?
Ağlamamak için yutkunduğum boğazımın düğümlendiği ana haberler var artık, neredeyse her gece çocuklara yapılan istismar ve şiddet içeren haberler, yayınlandıkça yerine yeni haberler... Çocuk yetiştirmeyi konu alan kitaplara her yeni gün yenisi eklenirken, sevginin kitabı var mı peki ; vicdanın ,merhametin..
Çocuğum bu yaşta ne kadar zeki.! Bak sana akıllı cihazı nasılda kullanıyor.
Çocuk akıllı cihazla bir köşededir artık, sustu şimdi uslu uslu oturuyor. Kitaba göre uyku saati olmalı otoriter olunmalı ki çocuk şımarmasın, oyunun saati olmalı ,sizle geçireceği zamanında süresi varmış yarın akşama kadar kreşte yada bakıcıda olucak zaten. .Akşamda yemek sonrası yine aynı şeyler. Çocuğuna, ne güzeldi eskiden çocukluğumuz deme şansı bırakmayan aileler.!!
Bence yeni bir kitap alın kendinize..
