Çocukla kurulacak en temel 2 özellik;
1. Sesin tonu
2. Vücut dilinin kullanış şekli
Söz bir büyüdür…
Çocuğa hitap ettiğimizde, ses tonu çocuğun kalbinin kapısının açılmasına en büyük etkendir.
Anne baba çocukla kurduğu iletişimde çocuğun aklına değil; kalbine, duygularına hitap ediyor olması, kullandığı kelimeleri yavaş ve ağırdan, çocuğun kalbine üflüyor gibi olması lazım. İletişimde akla hitap etmek (Bak şimdi böyle olacak anladın mı?) çocuğu ezer bunaltır.
Çocuğun içerisine girebilmek için sesinizi rahmetle süslemek, hitabınızın inci gibi dizilmiş sözlerle, şeker şerbet içiyormuş gibi annesinin sözlerini babasının hitap tarzını kendi içerisine alıyor olsun.
Günlük çocuğumuza ayıracağımız vakit 10-15 dakika ile sınırlıysa kendi beden dilimizi kullanmayı ihmal ediyoruz. Çocukla meşgulken telefon, televizyon ile meşgulseniz kendinizi kandırıyorsunuz.
Evet oğlum, hayır oğlumla çocuğunuzu idare ediyorsunuz. Şuanda çocuğunuzu incitiyorsunuz…
“Çocukla meşgulken, sadece çocukla meşgul olunur.”
Çocuklar ilgiye ve sevgiye çabuk doyarlar. Çocuğun ilgi ihtiyacına denk getirir, ses tonunuzla, konuşma üslubunuzla, sen dilini ve ben dilini kullanmamayı (Ben rahatsız oluyorum.) (Ben bu hareketlerini beğenmiyorum.) yetenek haline getirmemiz lazım.
Çocuk sen ile beni ayırt ettiği için önünüze bir bariyer kurulacaktır. Ben bu izahları yaparken iyi bir anne baba olun diye demiyorum. Acıyı biliyorum… Acıyla… Feryat edenlerin acısıyla çok defa karşılaştığım için, bu şekilde hitap ettiğiniz, hakaretler ile yaklaştığınız çocuğunuz, bir süre sonra aynı kelimeleri size kullanıyor olacaktır.
Çocuk Deyip Geçmeyin Bölüm 62 Kısım 5 – 6 Temmuz 2010
Adem Güneş
