25 May 2017

HEDİYE GELDİ & İLK İZLENİM


Merhabalar efendim. Hayırlı akşamlar dilerim. Yazı yazmayı kelimeleri böyle yanyana dizmeyi ne çok özlemişim.

Bugün size çok sevindiğim bir hediyeyi paylaşmak istedim.  Çok çok uzun süre önce taa takvimler 2016 yılında iken bendeniz bir çekiliş kazanmıştım. Sevgili kız kardeşler Blogger dünyasının güzide hanımefendileri Esra ve Büşra kardeşler bana 30₺'lik babil.com hediye çeki hediye etmişlerdi. Şimdiye kadar kullanmak nasip olmamıştı. 

Tam kitaplara karar verdim ki meğerse babil el değiştirmiş ve hediye çeki olayı tamamen ortadan kalkmış, sağolsun kızlar onuda hallettiler. Kendilerine çok teşekkür ederim tekrardan. 

Hangi kitapları aldığıma bakalım istiyorum. Böylece ilk izlenim yapmış oluruz. Öncelikle babilin baloncuklu poşet ile gayet korunaklı bir şekilde gönderdiğini söylemeliyim. Bir not defteri ve iki ayraçta eklenmişti siparişe. Aras kargo ile 2 günde İstanbuldan Vana geldi. 

Fotoğraflar için kusura bakmayın lütfen. Bahçede çekeyim dedim. Ve bir türlü istediğim gibi olmadı. Daha sonra da fırsat olmadı ne yazık ki.



Stefan Zweig'in daha önce satranç kitabını okumuştum. Karakterlerinin özellikleri ve yaptığı psikolojik tahlilleri beğeniyorum. Bu kitabında ise tek taraflı bir aşkı anlatıyor. Bir kadının saplantılı ve güzel aşkını okuyacağız :))


Yine bir Zweig eseri. Duyarsızlıktan hislerin yeniden doğumuna uzanan bir öykü.


 İran edebiyatından bir eser hâlâ İran'da yasaklı diye biliyorum. Okuyanlar tarafından anlam içinde anlamlar barındıran bir kitap olduğunu söylüyorlar. İran edebiyatını ve sinemasını çok seviyorum zaten. Köklerim oradan geldiği için sihirli bir tarafı olduğunu hissediyorum. Ama bazı taraflarını pek sevdiğim söylenemez. 


Kafkanın en bilinen öyküsü. Kafka kafası denilen birşey var. Bir adam bir böceğe dönüşüyor diyeyim anlayın :)


Aragon bu kitap için "dünyanın en güzel aşk hikayesi" demiş. Zaten Aytmatov'un kalemi malumunuz.


Kitap kendine çekti her nedense. Okuduğum yorumlarda babacan bir üslupla yazıldığını söyleniyor. Gençler için muvaffak olmanın yollarını öğütlerle yazıyor.


Wolf'u severim. Ancak henüz bu yayın evinin çevirisini sevecek miyim? emin değilim. Tamamen fiyatına aldandım.

Zaten çok bilinen kitaplar şimdi kadar okumadın mı? Diyeceksiniz kimisine fırsatım olmadı. Kimisini kütüphanemde görmek istedim. Kimisini bir küçük boyum kardeşime de okutmak için seçtim. Geç olması güç olmamasından iyidir. 

Kızlara tekrar çok teşekkür ediyorum. İlerleyen günlerde okuduklarımın yorumunu  paylaşacağım inşallah.

Sağlıcakla kalın. Hayırlı akşamlar...
Aslıhan 

devamını oku
PAYLAŞ:

16 May 2017

HAYAT

"Hayat, siz planlar yaparken başınıza gelenlerdir.” demiş  John Lennon abimiz. Bu sözün doğruluğuna hep katılırdım ancak bir gün hayatımın özeti olabileceğini düşünmemiştim. 

Dayımı oldukça saf bulurdum. İyi niyetli, namazında niyazında, yıllar önce ayrıldığı nişanlısından sonra evliliğe olan isteği bitmiş bir adamdı. Kimsenin kalbini kırmaz, hak yemez hatta yemin bile etmezdi. 

Son yıllarda özellikle annemin ısrarları ile evlenmeyi planlıyordu. Ama bir türlü gönlüne yakışır birini bulamadı. 

Nihayetinde 10 gün evvel ben okula gitmek için evden çıktım. Sınavlardan önce konuları öğrenmek için gidiyordum. Öğleden sonra kütüphanede blog yazısı yazmayı planlıyordum. Yolda Esra'm ile konuştum. 2 gün önce bir rüya gördüm. Çok mutluyum. Sanırım gülümsemek gülmeyi çağırıyor dedim. Bundan sonra daha çok gülümsemeyi planlıyorum da demiştim... Onunla telefonu kapattım yüzümde yenilerini çağıracağını umduğum gülümseme vardı. 

Sadece 1 dakika sonra babaannem aradı. Dayım her cuma namazı için öncesinde banyoya girer. O günde girmiş. Fakat çıkamadı. 

Ağlayamadım. Birşeyler boğazımda kalmıştı sanki. Havada süzülüyor gibiydim nasıl olduğunu bilmeden  anneannemlere gittim. Annem duyduğu ilk andan itibaren 5 dk da bir bayılıyor sağlık ekibi sakinleştirici vurmuyordu. Mecburen her fenalaştığında yanında olmak için ağlayamadım. Zaten her gözüme yaş geldiğinde aklıma gelen bir ayet sayesinde durdum. 

innâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn

Ama 3.günün sonunda ağladım. O dolulukla herkes durulmuşken kendim için ağladım. Dayımın çok fazla seveni vardı. Herkes ondan razıydı. Ben öyle olmadığım için ağladım. Ardımdan dua edenim olmayacak diye. Bu bile bencilliğin kanıtı değil mi?! 

Uzun lafın kısası hayatı planlamayın! Planlayarak yaşanmıyor. Yarın birgün sona erdiğinde ne yaşadıklarınızdan nre yaşadıklarınızdan pişman olmayacak şekilde yaşayın. İnanıyor musun bilmiyorum okuyucu ama eğer inanıyorsan bu söylediğime dini sorumluluklarında dahil.

Evet en nihayetinde kaderimizde yazılanı yaşıyoruz ama belkide bugün alacağın kararlarda kaderinde vardır olamaz mı? 

Sağlıcakla kalın... 

devamını oku
PAYLAŞ: