Sevgili Şule Uzundere beni mimlemiş.Ben çocukluğunu kimi zaman çok özleyen kimi zaman çocukluğundan nefret eden biri olduğum için oldukça ilginç bir yazı olacağından emin olabilirsiniz.
Ben küçükken anneannemlerin bahçesinde büyük bir iğde ağacı var.Bahçenin daha kapısından girer girmez kokusu burnuma dolar mest ederdi.O ağacın gölgesinde oturmayı da çok severdim.Canım dedem ölünce kestiler.Bende o evi artık o kadar çok sevemedim.
Ben küçükken sütlaç anneanne demekti.İnekleri vardı.Biz gittiğimizde tepsilerce sütlaç yaparlardı.Bizde dönene kadar bitirirdik.Dede ise tandır ekmeğinde Van peyniriydi. Lokmalarım bir tek o evde sayılmadı.Çok severdim o eve gitmeyi.
Ben küçükken kulak zarım zarar gördüğü ve bademciklerimde bir sorun olduğu için çok az duyuyordum ve yemek yemiyordum.Bu durum 8 yaşına kadar sürdü.Duymaya başladım ve hızla kilo aldım.Gerçi kulaklar 5-6 yılda bir kötüleşiyor.
Ben küçükken televizyonda alt-yazıda telefon zili satılırdı.Onları not eder bir gün telefon alırsam istediğimi satın alırım derdim :D
Ben küçükken intikam almayı çok severdim.Böyle karışan bağıran çimdik atan mı oldu hemen plan yapardım.Bir köye misafirliğe gitmiştik.Ev sahibi kadın kar yemeyi çok seviyormuş.Köyde dağa yakın olunca toplar toplar tencereye koyarmış.Bilmem ne yaptı da beni sinirlendirdi karın içine tütün kolonyasını döküverdim.Kolonya çökünce anlamamış kadın yemiş.Zehirlenmişti ama Allah'tan çok kötü bir şey olmadı.
Ben küçükken kitap okumayı çok severdim.Birde yarışma programlarını çok severdim.özellikle kim milyoner olmak ister? tabii adı Kim 500 milyar isterdi o zamanlar Bilmem hatırlar mısınız? Birde pasaparola vardı.
Ben küçükken yaşıtım yoktu etrafımda ya küçüklerle takılır ya büyüklerin peşinde gezerdim.Hainler almazdı beni aralarına.
Ben küçükken başarılı bir öğrenciydim.Her başarımda bir söz aldım ailemden.Kiminde yeni bir kitaptı.Kimi bir bilgisayar.hiçbiri olmadı. Bilgisayar seneler sonra eve artık lazım olduğundan geldi.
Ben küçükken saklambaç oynardık.Ne saklanabilir ne bulabilirdim.Aslında hiçbir oyunu beceremezdim.Elimden geldiğince uzak dururdum bende.
Ben küçükken çok zordu hayatım.Şimdi sahip olduğum şeylerin çoğu o zamanlar hayal dahi edilemezdi.Şimdi şükrediyorum.Hayatın değerini şükretmeyi daha iyi anlıyorum.
Bende hala cevaplamamış olan tüm arkadaşlara paslıyorum mimi.
Ben küçükken anneannemlerin bahçesinde büyük bir iğde ağacı var.Bahçenin daha kapısından girer girmez kokusu burnuma dolar mest ederdi.O ağacın gölgesinde oturmayı da çok severdim.Canım dedem ölünce kestiler.Bende o evi artık o kadar çok sevemedim.
Ben küçükken sütlaç anneanne demekti.İnekleri vardı.Biz gittiğimizde tepsilerce sütlaç yaparlardı.Bizde dönene kadar bitirirdik.Dede ise tandır ekmeğinde Van peyniriydi. Lokmalarım bir tek o evde sayılmadı.Çok severdim o eve gitmeyi.
Ben küçükken kulak zarım zarar gördüğü ve bademciklerimde bir sorun olduğu için çok az duyuyordum ve yemek yemiyordum.Bu durum 8 yaşına kadar sürdü.Duymaya başladım ve hızla kilo aldım.Gerçi kulaklar 5-6 yılda bir kötüleşiyor.
Ben küçükken televizyonda alt-yazıda telefon zili satılırdı.Onları not eder bir gün telefon alırsam istediğimi satın alırım derdim :D
Ben küçükken intikam almayı çok severdim.Böyle karışan bağıran çimdik atan mı oldu hemen plan yapardım.Bir köye misafirliğe gitmiştik.Ev sahibi kadın kar yemeyi çok seviyormuş.Köyde dağa yakın olunca toplar toplar tencereye koyarmış.Bilmem ne yaptı da beni sinirlendirdi karın içine tütün kolonyasını döküverdim.Kolonya çökünce anlamamış kadın yemiş.Zehirlenmişti ama Allah'tan çok kötü bir şey olmadı.
Ben küçükken kitap okumayı çok severdim.Birde yarışma programlarını çok severdim.özellikle kim milyoner olmak ister? tabii adı Kim 500 milyar isterdi o zamanlar Bilmem hatırlar mısınız? Birde pasaparola vardı.
Ben küçükken yaşıtım yoktu etrafımda ya küçüklerle takılır ya büyüklerin peşinde gezerdim.Hainler almazdı beni aralarına.
Ben küçükken başarılı bir öğrenciydim.Her başarımda bir söz aldım ailemden.Kiminde yeni bir kitaptı.Kimi bir bilgisayar.hiçbiri olmadı. Bilgisayar seneler sonra eve artık lazım olduğundan geldi.
Ben küçükken saklambaç oynardık.Ne saklanabilir ne bulabilirdim.Aslında hiçbir oyunu beceremezdim.Elimden geldiğince uzak dururdum bende.
Ben küçükken çok zordu hayatım.Şimdi sahip olduğum şeylerin çoğu o zamanlar hayal dahi edilemezdi.Şimdi şükrediyorum.Hayatın değerini şükretmeyi daha iyi anlıyorum.
Bende hala cevaplamamış olan tüm arkadaşlara paslıyorum mimi.
Öncelikle beni kırmayıp da mimi cevaplandırdığın için teşekkür ederim:-)
YanıtlaSilKulaklarının durumuna üzüldüm. Umarım en kısa zamanda kesin olarak iyileşirsin canım.
Demek senin anneannen supangle yapmıyordu :-) Bir keresinde ben de babaannemden sütlaç yapmasını istemiştim, şeker koymadan yapmıştı. Onlar sütlacı öyle yapıyormuş, çorba gibi içiyorlarmış. Büyük hayalkırıklığına uğradım tabii :-(
Bizim eve bilgisayar ben öğretmen olduktan sonra maaşımla aldım da öyle girdi. Şimdi ilkokul bebeleri bile bilgisayar diye tutturuyor.
Mimlediğin için çok teşekkür ederim.
SilTeşekkür ederim kulaklar şimdilik iyi :)
Supangle mi? sütlaçı hiç bir tatlıya değişmem.Bizde de az şeker konur fırınlanmaz.Kahvaltıda bile yenilebilir :)
Şimdi ki çocuklar her şeyi öylece elde ediveriyorlar ne kazanmanın tadına varıyorlar ne değer biliyorlar.Doyumsuz bir nesil yetiştiriyoruz galiba
Merhaba sizi yeni keşfettim ve takibe aldım. Moda blogumu takibe beklerim...
YanıtlaSilhttp://www.nilgunozenaydin.com/