Dün İnstagram hesabımdan bir mesaj aldım.Daha önce yaptığım konuk yazar duyurusu ile ilgili
kelebegintirtili ile konuştuk. Ve kendisi bu günkü konuk yazarım :) Kendisine teşekkür ediyorum.Ve yazısına hiçbir müdahalede bulunmadan aynen paylaşıyorum. Benim önceki yazılarıma benzediğinin farkındayım. Ben bu bulanım hallerini atlatır gibiyim şu sıralar oda bu durumu dünya seyahatine çıkarak atlatacak hatta bugünlerde yola çıkacakmış.İyi okumalar :)
*****
Ben bir zamanlar...Son zamanlarda kendimi tanıyamaz oldum biraz daha umursamaz kendime karşı biraz daha acimasizim kendini seven bir adamin ihaneti bu... Ne zaman başımi gökyüzüne kaldirsam bir yildiz kayar ve ne zaman bir yıldız kaysa hemen seni dilerim biliyorum seni gökyüzünden istemek biraz aptalca...artık daha korkagim yuzlesmek yerine hep kaçıyorum seni görecem diye de ödüm patlıyor çocukluğum geliyor aklima... ne yapsam zevk alamiyorum kitap ta okumuyorum eskisi gibi yemege verdim kendimi hem daha kolay yapmasi uykumuda getirmiyor acilarima tuz basar gibi irademin ihanetini nefsimle ağır ödüyorum...hayat neydi bilmiyorum neden yaşıyorum ki diyorum umutsuz vakayim biliyorum kendime çok kızıyorum her sarkida her siirde seni buluyorum sonra, sonra mi? kendimi kaybediyorum... geceler dis ağrısı gibi yuregim durmadan sızlıyor ve başımi ne zaman yastıga koysam yastık taş kesiliyor... yatagim çok soğuk bu kadar ateşin içinde bir adam nasıl uşür bilmiyorum yani kisacasi günlerim böyle bombok ben mutluluk nedir unuttum bir zamanlar mutluluk sevdigim kadının gözlerin de kendimi görmek ti simdi o gözler benim katilim ve ben daha ne kadar ölecem bilmiyorum kendi evime kendi kalbime daha ne kadar yabanci olacam bilmiyorum bir kuyunun icinde en sevdikleri tarafından atılmış yusuf gibi, ucurumun kenarindayken ellerinle itilmiş gibi, benim hayatim... Daha ne kadar gülecem gizlemek icin actigin yaralari söyle...iki yüzlü olmaktan kendimi kandirmaya calismaktan ayakta durmaya çalışmaktan çok yoruldum. her zaman boylemiydim bilmiyorum...Ters istikamete gidiyorum yanlış yolda yürüyorum biliyorum ama olsun hiç olmazsa durmuyorum. Ben bir zamanlar...neyse
Çok güzel bir yazı olmuş. Yazan kişiyi tanıdığım için hiç yabancı olmadığım satırlar. Konuk yazar çok iyi fikirmiş. Onun kalemine, seninse eline sağlık canım.
YanıtlaSilBende beğendim. ilk defa tanıştığım ve okuduğum bir kalem :) teşekkür ederim :)
SilGüzel bir düşünce, güzel bir yazıyla bizlere ulaştı bunun için sana teşekkür ederim. Yazan kişinin de ellerine sağlık.. Her ikinize de sevgiler,
YanıtlaSilTeşekkür ederim :) sevgiler
SilGüzel bir yazı olmuş canım. Bunalım bir girdap gibi bence. Ne kadar yoğunlaşılırsa o kadar kapılır insan. O yüzden ben daha çok mutlulukların dile getirilmesini seviyorum galiba. E o zaman sevgiler :) ❤
YanıtlaSilKatılıyorum ama bunalımı da dibine kadar yaşayıp yüzeye bir anda çıkmak gerekiyor sanırım:) Sevgiler :)
SilBlogda ilk okuduğum bir yazı ve garip mi bilmiyorum kendimi de görmüş gibi. Eğer şans verilirse yakın zaman içerisinde bende konuk yazar olmak isterim.
YanıtlaSilTabii ki olabilirsin :) paylaşmaktan mutluluk duyarım.
Sil