Kendi adıma söyleyecek hiçbir şey kalmadı dostlar. Hala aynı noktada durmaktayım. Biliyorum sıkıldınız. Ama bu yazının sonuna kadar sabrederseniz işkence bitecek. Emin değilim ancak bu yazı son yazım.
Zavallı blogum bile başarısızlığımı simgeliyor sanki. Bir haftadır saçma sapan bir sürü tema denedim olmadı. Hep bir gömlek fazla geldi üzerime. Yakışmadı. Her defasında daha iyisini denemek için birini bozdum. Birşeyleri mahvetmekte üzerime yok. Zaten bakıyorum 2-3 kitap, 5-6 isyan yazısından başka hep çekiliş falan paylaşmışım. Geri zekalı bir beyinden beklenildiği gibi.
22 yaşındayım ve hiç bir şeyim yok. Sürekli beni hayata bağlayacak bir neden arayıp durdum. Sürekli birşey olacak ve ben mutlu olacağım ümidiyle, bu kadar şeyi o güzel günler için çekiyorsun Aslı dedim kendi kendime. Evet başarısızsın ama o nedeni hedefi amacı bulduktan sonra inanılmaz başarılı olacaksın yalanını da eksik etmedim ama...
İşe yaramadı, tıpkı benim gibi. Babamla konuşmuyor, diğerlerine çemkirip duruyorum. Onlarda yoruldu benden. Sevmediğiniz birine ne kadar katlanabilirsiniz ki. Okulumu bitiremiyorum. Küçük bir sığınağım var oradan bile çıkmak istemiyorum. Konuşmayı beceremiyorum. İyi bir kul da değilim. Bir kütle yığınından başka hiç bir şey değilim. Sadece bir hiçim.
Yukarıdaki paragraf sizi temin ederim sert bir öz eleştiri değil. Benim biyografim. Bunlar neyse de hayalsizlik yıkıyor insanı. Ne hayal kuracağımı bile bilmiyorum. Boşlukta hissediyorum kendimi. Öylesine süzülüyorum sanki.
Durum bu iken ben bile kendimden sıkılmış ve nefret etmişken sizlere bu işkenceyi çektiremem. Bu yüzden elimi eteğimi çekiyorum. Kalıcı olur mu bilmem ama kararım bu. Belki bu hayattan da çekip giderim. Cesaret edebilirsem benden sonra kızkardeşimin olanları yazmasını isteyip öyle gideceğim.
Hakkınızı helal edin.
Mutlu huzurlu ve iyi yaşayın
Selametle...
Öncelikle merhaba Aslıhan,
YanıtlaSilHiçbir şeyim yok diyorsun ya; şair de diyor ki "Hiçbir şeyim yok akıp giden zamandan başka. Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
Aslına bakarsan bir şeylere sahip olmak aynı zamanda köleleşmek de demektir.
Bence bazı filmler izlemeli, bazı kitaplar okumalı ve mümkünse daha önce hiç ilgilenmediğin bir alanda (mesela fotoğraf ya da herhangi bir enstrüman çalmak gibi...) bir şeyler yapmalısın.
Bir de her zamankinden erken yatıp erken kalkmaya çalış ve doğanın uyanışına şahitlik et. Sonra da o kuş cıvıltıları arasında bir kahvaltı yap. Kendine kahve ısmarla mesela kahvaltı sonrası ve şükretmeyi hiç bırakma. BU arada benim bloga da beklerim :)
Yorumunuz için çok teşekkür ediyorum.Zaten farklı alanlarla uğraşan ve erken kalkıp yatan biriyim ancak kendi benliğimi bu kadar şeyin arasında bulamıyorum.
SilBunu düşündükten sonra hiç balkona çıkıp bulutları seyrettin mi yada hiç derin derin şükür ettin mi yaşadığına bilmiyorum, ama emin ol sahip olmadığını düşündüğün her şeye sahipsin o yazdıkların bir biyografi değil seni eleştiren yanının sesi. Kesinlikle bu bir son olmamalı, hele ki en son yazdığın cümleden sonra.. hiç kimse çok başarılı çok mutlu yada çok iyi bir kul değil. Ama mutlulukta işin burasında. Mutluluk beklemekte değil. Bende senin gibiyim açık söyleyeyim içimden bir ses sürekli mutlu olmak için bir şeyleri beklediğimi düşündürmeye çalışıyor. ben bu ses ile çoğu zaman savaşmaya çalışıyorum. Bir şey yapacağımda erteliyorum henüz erkenmiş gibi sanki şimdi ne yapsam mutlu olamayacakmışım gibi ama neyseki içimde bir yerlerde şuana inanan bir şey var. Biliyorum ki şuana sahibim ve sahip olduğum en iyi şey şuan ve şuanı hiç bir şey değişmemem gerek. yani her şeyden önemlisi şuana sahipsin yapman gereken en büyük şeyde şu anına sahip çıkmak geçmişi sil at, mutluluğu bekleme. Hayatının tamda ''yaşama'' zamanlarındasın bence bırakta vesveseler iç kemiren düşüncelerin yaşamasın sen yaşa. Ben yaşadıklarını bilemem ama ne yaşadıysan yaşa unut. biraz unutmuşluğun hafifliğini yaşa. Babanla ansızın konuş mesela çemkirdiklerinede bas bas suskun kal. Derin derin şükret en azından şu ana sahip olduğun için.
YanıtlaSilDipnot: Daha yeni bulmuş ve yeni keşfetmiştim bloğunu senin düşündüğün gibi şeyler düşünmüyordum bloğun hakkında. Gitme fikrini sevmedim ..
Merhaba minik fil :) Yazdıkların için çok teşekkür ederim.Gökyüzünü her şeyden ziyade severim ama açıkçası oldukça az şükrediyorum.Ama dikkat etmeye çalışıyorum. Anı yakalamaya uğraşıyorum inşallah başarırım.
SilMerhaba. Bana 3 yıl önceki halimi anlatmamı söyleseler tam da böyle bir yazı yazardım. Bu hepimizin kıyısından köşesinden tuttuğu ortak bir sancı. Belki hayallerimiz isteklerimiz hemen gerçekleşmediği için, hayallerimiz gerçekleşmedikçe hayal kurma hevesimizi yitirdiğimiz için, tüm bu sancıları kendimize mâl edip "hep benim başıma mı geliyor bunlar." diye düşündüğümüz için bir süre sonra isyan ediyoruz. Kendinizle barış anlaşması imzalamalısınız. Konuşmayı beceremiyor olabilirsiniz, kendinizi gereksiz ve önemsiz hissediyor olabilirsiniz, işe yaramadığınızı düşünüyor olabilirsiniz. Sizi mutlu edeceğini düşündüğünüz şeyleri yapmaya devam edin, saçma şeyler bile olsa. Sevgiyle kalın.
YanıtlaSilMerhaba :) Ben hayallerimin gerçekleşmemesi değil kuracak hayalimin olmaması sıkıyor beni. Mutlu edecek noktalar bulmaya çalışarak başladım işe hayırlısı.
SilAllah seni kendine kul seçmiş, yaratmış. Seni hiçlikte bırakmamış. İnanan insan sarsılsa da devrilmez. İnşallah sen de bu maddi manevi sıkıntılarından tez zamanda kurtulursun canım benim ❤
YanıtlaSilAllah razı olsun :)
SilAslıııı bak beni iyi dinle! Sana hayat çok güzel, bak kuşlar uçuyor falan gibi şeyler demeyeceğim. Üstü kapalı anlatımlarından bir şeyler seziyor ve aynı şeyin başıma geldiğini, o zaman aynı düşüncelerde olduğumu hatırlıyorum. Benimkisi sadece bir tahmin ama niyeyse bu tahminde haklı olduğumu düşünüyorum. Damdan düşenin halinden yine damdan biri anlar diye düşünerek yazıyorum bu satırları. Kimsenin hayatı mükemmel değil, burada oluşumuzun, yazmamızın temelinde bu var. Ben çok mutluyum deyip yazıya dökeyim bunları diyen insan görmedim. Hep bir şeylerden kaçış, hep mutlu olma çabası. Ha kendi adıma başardım mı? Hayır başaramadım. Mutlu muyum? Hayır. Vaktin olursa yazdıklarıma bi bak.. Yazamadıklarımı görebilirsin bence o satırlarda, çünkü o kadar incesin sende.. Şuan yapabileceğin en kötü şey yazmayı bırakmak olur, ne istersen onu yaz ama yaz. Verecek aklım olmasa da benzer satırlarda kendimizi buluruz belki.. Şunu unutma başkasının acısı her zaman iyi gelir. Acını unutmasan da hafifletir. Gel seninle acılarımıza bakalım, benzerliklerine bakalım, yaza yaza anlamsızlaştıralım. Varsın tüm yazılar birbirinin aynısı olsun, bunu kendimiz için yapalım. Hadi bir cevapla başla yazmaya iyi gelecek göreceksin. Sana sevgilerimi bırakıyorum, al olur mu?
YanıtlaSilGünler öncesinde okudum bu yorumu hissettim satırlar arasında görünmeyen gölgeli cümleleri. Yorumu burada bıraksam sen yine yazmadıklarımı okuyacaksın biliyorum.Sanırım devam edeceğim. İyi ki varsın :)
SilBiliyorum Aslı.. Devam da edeceksin biliyorum. Sende iyi ki varsın. Ümit Yaşar'ın dediği gibi acılarımızsa bizi bir araya getiren acılarımıza sahip çıkalım:)
Sil:)
SilAslıhancım asıl bu noktadan sonra hayatın değişecek herşey bitti dediğin an inan bir şeyler iyi yönde değişiyor.Dertleri sıkıntıları hem omzunun arkasına at yüce Yaradan senin iç sesini haykırışlarını ağlamaları elbette duyuyor özelliklede geceleri ettiğin dualar.Bunlar senin için bir sınav ve ödülünü alacaksın okulunda bitecek mutlu bir yuvada kuracak huzurlu ailen de olacak.Yeterki hz.Fatıma anımız gibi yumuşak ol hep gül sabırlı ol içinden "Ya Vedud" "Ya Melik" Ya Semiu" zikirlerini çek eksik etme eline yüzüne sür.Her işin iyi olacak.Neyse ben çok konuştum afedersin.Burdaki yorumlarıda okudum hepside canlı örnek işte.Her hayırda bir şer her şerde bir hayır var deler der giderim <3.Herşey gönlünce olsun kardeşim senin için dua edeceğim.
YanıtlaSilSanırım bir duvar var ve o duvara çarpıp aynı hızla geri dönüyoruz.Allah razı olsun :)
Sil